Thursday, October 30, 2008

Column: Vrijheid tot leugens uiting!

Hey! Hoe gaat het? Goed hoor, en met jou?"
Wat zeg ik nou toch? Hoezo het gaat goed, zo goed gaat het momenteel helemaal niet. Ik voel me niet lekker en wil het liefste zo snel mogelijk mijn bed in.Maar moet ik dat wel zeggen tijdens dit gesprekje met mijn buurvrouw. Mijn buurvrouw en ik komen nooit verder dan dit soort gesprekken.
Is er in deze situatie sprake van vrijheid tot meningsuiting? Heb ik de keuze mijn mening te uiten? De Verenigde Naties zeggen van wel. Dit is tenslotte een van de mensenrechten zoals beschreven in de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens. Miljarden mensen zouden willen dat zij de keuze hadden of zij ook van alle mensenrechten gebruik te maken.En wat doe ik? Ik durf tegen mijn eigen buurvrouw niet mijn mening te delen. Wat zou er kunnen gebeuren, dat ik de volgende keer geen kopje suiker mag komen lenen?
Ik als CMV'er zou toch beter moeten weten: ga altijd uit van het beste van de mens. Mocht het toch mis gaan heb ik altijd aan de andere kant nog een buurvrouw wonen. De volgende keer ga ik eerlijk zeggen hoe ik mij voel, sterker nog ik ga vandaag eerlijk zijn, en niet liegen, geen enkele leugen zal door mij uitgesproken worden. Zelfs geen leugentje om bestwil, want dat is geen mensenrecht. Dames en heren mij kunt u vertrouwen. Amen!

"Nee meneer ik heb mijn huiswerk niet afgerond. Het boek was namelijk niet op door te komen; ik heb er even in gekeken maar ben uiteindelijk toch gezwicht voor de charmes van Johnny Depp". Op tv dan, ik blijf eerlijk.
Mijn broertje komt binnen gestrompeld. Hij heeft morgen een date, en dat meisje dat ken ik. Wat een schaap. Ik mag dat kind niet. Volgens mijn eigen afspraak zou ik dat vandaag moeten zeggen.Oef, dilemma. Ik hou maar veilig mijn mond en klets er wat om heen. "Leuk voor je dat je een date hebt". Ik probeer DE vraag te ontwijken door hem te laten antwoorden op mijn strategische vragen. Niet vragen hoe ik er over haar denk, niet vragen, niet vragen blijf ik denken.Het gaat goed. We houden een heel gesprek over wat hij aan moet, welke film ze gaan bekijken en waar ze uit eten gaan. Het onderwerp de mening van zijn grote zus komt niet aan bod. Dan gaat de telefoon, de dame in kwestie belt op."Ja dag, tot morgen" hoor ik mijn broertje met een inmiddels knal rode kop nog zeggen. "Ben je zenuwachtig?" vraag ik nog. Ik zit mis; het is gewoon erg warm in deze kamer. Leugenaar denk ik."Ey zus, begint mijn broertje, het is wel een leuk meisje hé?"

Thursday, October 23, 2008

Lofrede: Cross Your Borders

Cross your borders!
Cross Your Borders dat is ongelooflijk leuk project bedoeld voor middelbare scholen in Nederland. In een 3 daags sprankelend project wordt de mondiale ongelijkheid behandeld. Dus de verschillen tussen landen over de hele wereld.
Leerlingen beginnen mondiaal (wereldwijd) en daarna gaan ze specifiek naar één land kijken.
CrossYour Borders is dus een ideaalproject voor CMV'ers zoals wij! Bijna alle competenties zijn hier te behalen! Handig voor dit jaar, maar je zou er volgend jaar ook stage mogen lopen!

Het is allemaal erg leerzaam; ook als vrijwilliger van CYB leer je veel over de wereld. Topografisch (waar liggen Nepal, Afghanistan en Kenia bijvoorbeeld) Feitjes( hoeveel mensen wonen er in Kenia) Mondiale problematiek (hoe zit het met de ongelijkheid in dit land, waarom is dat land zo arm) maar ook over recente ontwikkelingen wordt je bijgepraat of kom je al werkende aan de projecten achter.
Door CYB zie je veel van Nederland; elk project is op een andere middelbare school. Sta je de ene dag nog te genieten van de Veluwe, een week later kun je genieten van de Zeeuwse kust! Zo haal je nog eens het beste uit je eigen land!
Ook ontmoet je nieuwe mensen; zowel de mensen van het project, als de leraren en studenten op school. Maar ook voorbijgangers, als je net zo als ik mensen nodig hebt de weg te kunnen vinden.
Studenten zijn niet rijk; maar ook daar is aan gedacht! Alle reiskosten worden vergoed, bij aanname krijg je een gratis pen én een Cross your Borders t-shirt. Je mag de kleur helemaal zelf kiezen, dus je krijgt er altijd een waarbij je je beste kant kan laten zien!

Ik hoop dat je na het lezen enthousiast geworden bent, of misschien heb je nog wel meer vragen. Je kunt altijd even kijken op de Cross Your Borders website: www.crossyourborders.nl
Natuurlijk kun je deze vragen ook aan mij stellen.

Tuesday, October 21, 2008

Een ding dat dingt, en dat moet je dan weer verzamelen..

Geldrop! 21 oktober 2008

De 2 major dagen na de herfstvakantie zijn weer omgevlogen! Morgen nog een dagje minor en dan mag ik het weekend weer begroeten!

Wat een dag was het toch vandaag.
De dag begon met een les over het boek Welkom in Megapolis van ene meneer Bakker. De les had ik voorbereid, ben gekomen tot blz. 23. Mijn klasgenootje Nadieh tot 50! Haar samenvatting: het ging over huizen. Heftig, ik denk dat ik snel maar verder ga lezen in dat boek.

Dan kwam er een theorie : bouwen -->wonen--> geviert (deutsch, we gaan hier geen feestje vieren)--> veiligheid. dat ligt allemaal in elkaars verlengde. equivalent ofzoiets. Ik wil het graag op het verlengde houden. En dan heb je het ding, wat dingt, dat verzamelt. Snap je?
En dat verzamelen bestaat uit 4 onderdelen waarvan de gemiddelde de mens er eigenlijk 2 te weinig tot nooit van gebruikt : aarde, hemel (natuur), sterfelijk en goddelijk.
Wij zijn te veel bezig met aarde en sterfelijk. En dus te weinig met hemel en goddelijk..

Het was ook de dag waarin er een nieuwe opdracht aan ons uit gelegd werd. Kies een onderwerp en schrijf daar 5 soorten verslagen over: een column, polimiek (soort van forum) beleidsplan, sollicitatie en een S.E. Tenminste ik dacht dat hij dat zei, een S.E. Na navraag bij een klasgenootje dat naast mij zat kwam ik tot de conclusie dat die afkorting moest staan voor Schriftelijk Examen. Uiteindelijk bleek dat de goede man het had over een Essay. De precieze definitie daarvan ben ik eerlijk gezegd kwijt, wel weet ik nog dat dat dingetje 15 pagina's mag zijn..
Deze uitwerkingen zal ik zodra ze klaar zijn stuk voor stuk op mijn weblog plaatsen.

Verder: ik heb vandaag een leuke quote gelezen die ik graag met jullie wil delen. "Het leven is een feestje, maar je moet zelf de slingers ophangen" (ontleend aan website van Het leven is een feestje op 21 oktober 2008) En hiermee doe ik een poging mij aan de APA-norm te houden.

En met deze prachtige quote wil ik deze CMV week afsluiten!
xx Lon

Monday, October 20, 2008

Hangjongeren op het stadhuisplein vet cool of juist vet irri?

Hangjongeren op het stadhuisplein vet cool of juist vet irri?


Door: Lonneke van Tuil
En: Nadieh van Lieshout
Eindhoven-
De onderzoekscommisie heeft onderzocht of de vooroordelen over de hangjongeren op het stadhuisplein te Eindhoven gegrond zijn. Vooraf had de commissie een aantal vooroordelen zoals; het zijn vooral skaters, drinken meer dan 2 glazen alcohol gedurende een doordeweekse dag, gebruiken soft en hard drugs en vallen voorbijgangers ongevraagd lastig, en tot slot dragen zij vooral donkere kleding, en hebben piercings en tattoo’s.
Op het geplande tijdstip waren de jongeren nergens te bekennen. Na telefonisch contact opgenomen te hebben met een broertje van een lid van de commissie, die tot deze groep behoord hebben we ze weten te vinden. Zij hadden zich verplaatst naar een parkje een aantal meter verder op.

Na uiteindelijk die groep gevonden te hebben namen wij onze positie in. Een van onze collega’s kende iemand uit de groep en maakte daar een praatje mee. Op die manier konden wij ons aansluiten bij de groep. Binnen enkele ogenblikken vielen er al een aantal dingen op. De jongeren zaten op de grond in een kringetje, midden in die kring stonden speakers en een MP3 speler. Uit de speackers kwam rock/punk muziek. De jongeren dronken geen alcohol, dat was namelijk te zien aan het feit dat er absoluut geen flesjes of blikjes alcohol te zien waren. Wel stonden er blikjes energiedrink en een pak ice tea. Hierbij concluderen wij dat deze groep jongeren op die bewuste dag geen alcohol dronken. Wat we wel kunnen bevestigen is het feit dat er geblowd werd. Er werd namelijk een joint van hand tot hand doorgegeven, en overigens was het te ruiken dat het een joint was en geen gewone sigaret. Op een gegeven moment haalde een van de jongeren een blikje tevoorschijn waar pillen in zaten. Wij konden niet zien wat voor pillen waren. We hadden het vermoeden dat het drugs betrof, maar wij hebben hier geen bewijs voor dus kunnen dit niet met zekerheid vaststellen. Het vooroordeel over soft drugs kunnen wij dus bevestigen, hard drugs laten wij nog in het midden.
Dan komen we aan bij het volgende vooroordeel: de kleding en andere lichaamsdecoraties. Aan de kleding viel ons vooral op dat 4 van de 9 een spijkerbroek aan hadden met gaten er in. 3 van de 9 jongeren hadden zichtbare piercings, wat niet wil zeggen dat de rest er geen heeft. Onder deze piercings vallen lip, oor en wenkbrouw piercings.
De jongeren hielden zich bezig met het vullen van een lege verpakking koekjes. Deze vulden ze met kiezels van de grond. Wanneer de verpakking vol was gooiden ze die leeg en begonnen opnieuw. Tot op een moment dat iemand bedacht dat er een toren van gebouwd kan worden. Dit viel hem tegen op het moment dat hij de verpakking op zijn kop zetten en omhoog trok. De toren viel uiteen en de jongen gaf verbaal aan ervan te balen. Nu we hebben toch over verbaal uiten hebben kunnen we direct aansluiten op het volgende vooroordeel; het grove taalgebruik en straattaal.
Ons viel direct op dat er nauwelijks sprake was van grof taalgebruik. De enige situatie waarbij wij grof/vloekend taalgebruik hoorde was de zojuist genoemde situatie met het kasteel van kiezelsteentjes.
De overige leden van de groep gebruikten taal die geplaatst zou kunnen worden onder het ABN (algemeen beschaafd Nederlands red. ) en typische Brabantse uitdrukkingen als kei en ons mam en dergelijke. Verder viel ons wel de gespreks thema’s op. Deze bestonden uit ervaringen over soft-drugs, geplande feestjes en muziek. Het vooroordeel is dus, op de ene jongen na niet juist.
Zo blijven er nog twee vooroordelen over waar wij ons over ontfermd hebben. Dit betreft het vooroordeel dat de jongeren voorbijgangers tot last zijn en dat ze veel skaten. Of je jongeren daad werkelijk voorbijgangers tot last zijn hebben we niet gezien. Dit komt waarschijnlijk doordat de jongeren zich geplaatst hadden in het park naast het stadhuisplein i.p.v. op het stadhuisplein. In het park was er nauwelijks sprake van voorbijgangers. Hierbij kunnen wij dus niet concluderen dat ze voorbijgangers tot last zijn en blijft deze vraag onbeantwoord. En tot slot, skaten deze jongeren veel? Onder veel beschouwen wij 1 op de 3. De groep in deze samenstelling skaten geen van allen. Ook zagen wij geen enkele skateboards of BMX’s(mini fietsen waar trucs op uitgevoerd kunnen worden). Dit vooroordeel over de groep is dus ongegrond.

Na het beantwoorden van dit laatste vooroordeel hebben wij nu alle vooraf opgestelde vooroordelen beantwoord. Over het algemeen viel het ons mee; ze veroorzaakten geen overlast, dronken geen alcohol en gebruikten ook niet veel slecht taalgebruik. Wel hebben we geconcludeerd dat er zoals wij al verwachtten drugs gebruiken. Enkele leden zagen er jong, wij schatten 3 van de 7 rond de 13 maar omdat dit onderzoek alleen op een observatie gebaseerd is kunnen wij dit niet met zekerheid vaststellen.

Houdoe en un superdoei vanuit ehv

Thursday, October 16, 2008

Ik heb een Hekel aan Voetbal!

Ik heb een hekel aan voetbal. Lees mijn aangrijpende verhaal:

Ik ben opgegroeid in een doorsnee gezin (vader, moeder en broertje van imiddels 20 jaar). Allemaal voetbal supporter, behalve ik.
Tijdens het eten (thuis, visite of in een restaurantje) onderweg op de fiets/auto waar dan ook naar toe, tijdens het feestjes. Altijd komt er steeds weer één onderwep naar voren: voetbal. En ik; als niet fan zit er dan eenzaam en buitengesloten bij.
Waarom ik geen fan ben?
* Zit ik na een lange dag hard werken/studeren op de bank klaar voor mn favoriete serie komt er plotseling voetbal op tv. "Ja duh, is wel de Fillipijnen tegen Zambia hoor! Weet je hoe belangrijk??"

* Drie maanden voor het EK of WK voetbal worden alle winkels omgetoverd tot oranje winkels.. Prachtig ( das sarcastisch bedoeld..). Met als gevolg dat je op feestjes drinken in een oranje beker krijgt, kaas met van die leuke oranje vlaggetjes, oranje taartjes, oranje chips. Dodelijk vermoeiend..

* Zit je op een feestje wordt er met zijn allen gekeken naar een van die o zo leuke wedstrijden. Situatieschets: Nederland tegen Italie.
"*pieeeeep* nee da is toch geen voetbal, schijts/scheits/schijds (hoe schrijf je dat?) dat is buitenspel man, dat zie je toch..* enz. Lovely, erg diepgaand, hou ik wel van..

Italië scoort (duh, oranje is niet zo goed, let's be honest). Nu besluiten ze opeens met zijn allen geen pizza's te eten. Eigen schuld voor die Italianen. Oef, ik denk een steek recht door het hart van de gemiddelde italiaan.
Ow, drie keer raden wat er de volgende dag toch maar aangeschaft wordt bij de supermarkt. Pizza's en kant en klare lasange. Is toch handig.

* Mannen die denken te weten dat 99 procent van de vrouwen niet weten wat buitenspel is. Ze vinden het leuk dit dan ook meerdere malen per dagen te testen.
Zucht, gast, luister! Ten eerste weet ik wel wat het is( weet jij het eigenlijk zelf wel, waarom vraag je het anders zo vaak?) en ten tweede; ik heb echt geen zin dit continue uit te leggen.

Ow, en dan heb ik het nog niet eens gehad over al dat geweld na een wedstrijd, en de prachtige teksten over de moeders van de spelers!

Zo, dat lucht op!

Beeldsequent

Beeldsequent 1 en 2







Tuesday, October 14, 2008

De Pool: Nederlands hoop in bange dagen?!

De Pool : Nederlands hoop in bange dagen?!

Oirschot, 2 oktober 2008
Oost europeanen in Nederland. Dat was de oorspronkelijke titel van het congres in Oirschot. Al snel werd bekend dat de organisatoren niet meer achter deze titel stonden.
De sprekers richten zich op de Polen. Want zo sprak burgermeester van Oirschot Joop den Uil "wij Nederlanders kunnen aan hen een voorbeeld stellen; hard werkende mensen"'.. en "ze zeiken tenminste niet zo veel".


Bij binnenkomst werd ik vriendelijk en enthousiast onthaald.
Er stond een lekker plakje cake met slagroom klaar, en daarnaast koffie, thee en versgeperste jus d'orange. Allemaal bedoeld om de goed bedoelde sfeer goed neer te zetten. Wij mogen blij zijn met al deze Polen in ons kleine landje.
De opzet van het congres zat helder in elkaar. Eerst een aantal stellingen ("even kijken of we dezelfde mening delen" aldus Joop den Uil).
Na deze stellingen komen drie sprekers aan het woord en wordt afgesloten met een borrel waarbij er de mogelijkheid bestaat tot door discussieren.

De onderwerpen van de stellingen liepen ver uit één, van: "Als werkgever zijnde zou ik er voor kiezen tenminste 25 procent van mijn personeel Pool te laten zijn" tot "Met de kerst nodig ik thuis een Pool uit".
De mening van het publiek was verdeeld. Maar, zo bleek later, vooral mensen die niet eerder contact met Polen hebben gehad bleken negatief. Zij haalden hun vooroordelen uit verhalen van een ander.


(Stelling: De Pool: liever een buur dan een verre vriend. Groen briefje betekens mee eens!)





Publiekslieveling Joop den Uil kwam aan het woord. "Mensen wat is het toch een eer dat Polen van alle landen in de wereld uitgerekend massaal voor ons land kiezen. De goede sfeer die in Nederland heerst begint dus zijn vruchten af te werpen. Polen zijn hard werkende vriendelijke mensen, daar mogen wij blij zijn. En; een niet te vergeten bijkomstigheid; fabrikanten van Vodka hebben in jaren niet zo'n goede winst gedraaid. Erg gunstig in deze economisch zware tijd".
Vervolgens kwamen Koen van Rooy en Bogna Bozena aan het woord. Beide werkzaam bij stichting IPN; Integratie Polen in Nederland. Koen is hier terecht gekomen na zijn studie Culturele & Maatschappelijke Vorming. Bogna is geboren in Polen en woont sinds 5 jaar in Nederland. Zij helpen Polen op diverse manieren kennis te maken met de Nederlandse cultuur. Ook zij delen de mening van Joop den Uil; Polen in Nederland zijn onze hoop in bange dagen!








Medewerkers van Stichting IPN, met 2e van rechts Bozna, en daarnaast Koen

Na het woord van deze mannen werd door het publiek een enthousiast applaus gegeven.
Enkele personen in het publiek die bij de stellingen nog negatief waren gaven aan nu om te zijn. "Bij de volgende sollicatieronde in mijn bedrijf zal ik zeker een aantal Polen aannemen" aldus Pieter Kippens bedrijfsleider van een Nettorama filiaal te Eindhoven.
Een betere afsluiting van dit congres hadden de organisateren niet durven dromen. Do widzenia!

Wednesday, October 1, 2008

Een dag uit het leven van een CMV student

Tjonge tjonge mensen,
Het is toch allemaal wat; 2e jaars CMV zijn.
Lees dit verslagje en ontdek hoe ik mijn dagen vul ;)

Om 07.15 uur ging de wekker. Echt te belachelijk vroeg als je bedenkt dat de avond ervoor een schoolfeestje geweest is. En die was erg gezellig..
Na enige tijd me te hebben voorbereid op het feit dat ik nu iets moest gaan doen ben ik maar op gestaan. Ik ben trouwens blijven slapen bij een klasgenootje, die woont op kruipafstand van stratum. Heul ideaal dus!
Automatische piloot is aangezet en zo begon mijn ochtend ritueel. En toen opeens zat ik in de trein op weg naar Tilburg. Jihoe! Mijn minor Mondiale Ontwikkelingsvraagstukken & Interculturaliteit wacht op mij! Wat dat betekent moet je maar aan je vader vragen of anders even googlen. Maar voor mij betekent dat van half 10 tot 1 slapen.. of euh ik bedoel aandachtig luisteren naar geschiedenis en aardrijkskunde ( afrika is arm, europa is rijk.. hoe ken da nou??) en dan van 1 tot 4hevige discussies voeren over wat er allemaal wel of niet rechtvaardig is.
Rond een uur of half 2 begonnen mijn blikjes Red Bull eindelijk te werken. Kom maar op met die discussies. Ik kan jullie allemaal aan (H)

Om 4 uur was het feestje voorbij en moesten we weer naar huis.
Half uurtje lekker knus in een propvolle trein gestaan. Schept wel een band trouwens.

Verder ben ik nu al bezig met mijn stage regelen voor volgend jaar. Ik heb nu al mijn dartpijltjes gegooit op Stichting doe een wens. (ook dat mag je even googlen)... Dus nu heul hard hopen dat dat gaat lukken..

Ik ga zo maar een slapen. Heb morgen een congres over integratie of immigranten. Weet niet meer precies ;)

Liefs, Lonneke